چند ساعت ديگه برا اولين بار قراره بيام خونت ،خونه ايي كه توش تو ديگه مالِ من نيستي و به معناي واقعي براي يه آدم ديگه ايي جز مني.

نميدونم قبل تر وقتي به اين روز فكر ميكردم چقدر سختم بوده و چقدر دلم ميخواسته آسمونو جر بدم از فكر اينكه مال من نباشي  اما الان ميدونم دارم بايه حال خوب ميام پيشت

حقش بود بعد اينكه تلفن رو روم قطع كردي و جواب ندادي برم و پشت سرمم نگاه نكنم،. دلم نيومد اما باز بخودم گفتم دنيا ارزش نداره

اما راستشو بخواي باز اشتباه كردي گوشيو روم قطع كردي اونقدر اشتباه كه نگم برات. كاش حداقل عذرخواهي ميكردي 

ميدوني گذشت ،اما من يادم نميره روزام چطور ميگذره. 

تو نه برا من كه برا خودت نبايد يه سري كارا رو كني  چون تو خيلي جات ويژه س پيش من و با اين رفتارا خيييلي بد ميكني به هر دومون